W czasach moich studiów pani profesor od literatury współczesnej promująca powieści i opowiadania pewnego wrocławskiego pisarza, który pisania się nie uczył na studiach (skończył politechnikę) powiedziała, że pisarzy dzielimy na: zawodowych i amatorów. Po czym stwierdziła, że amatorzy wkładają w książki więcej serca, dlatego czyta się je lepiej. „Zawodowcy udziwniają, a to szkodzi książkom”. Po dziesięciu latach, setkach przeczytanych książek ciągle zgadzam się z nią. Do pisarzy amatorów mogę śmiało zaliczyć Michała Krupę, o którego książce "Cześć, mam na imię Michał" pisałam i polecałam ją w miesięcznym podsumowaniu. Dziś zapraszam Was na naszą rozmowę wokół życia i książki.